Η Λειτουργία Μας
ΓΗΡΑΙΟΤΕΡΟΣ/Η ΜΑΘΗΤΗΣ/ΤΡΙΑ ΤΟΥ 1ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Νέα - Ανακοινώσεις
- Τελευταία Ενημέρωση στις Τετάρτη, 06 Σεπτεμβρίου 2023 16:01
Σε πολλά μαθήματα του Δημοτικού Σχολείου γίνεται αναφορά στο σχολείο των παλιότερων χρόνων και οι μαθητές αναζητούν πληροφορίες και εμπειρίες από παππούδες και γιαγιάδες. Με μια τέτοια αφορμή θελήσαμε να αναζητήσουμε τους γηραιότερους εν ζωή μαθητές του σχολείου μας. Για το λόγο αυτό, αναρτήσαμε αφίσα αναζήτησης στην ιστοσελίδα μας και τη δημοσιεύσαμε στην τοπική εφημερίδα.
Και να ... οι υπέργηροι συνδημότες μας που φοίτησαν στο σχολείο μας άρχισαν να μας επισκέπτονται και να αναζητούν και άλλους συμμαθητές τους. Ετοιμάσαμε το χώρο κατάλληλα...
... και τη Δευτέρα 30 Μαΐου 2016, έξι από αυτούς μας επισκέφτηκαν στο σχολείο, σε εκδήλωση που ετοιμάσαμε προς τιμήν τους, όπου μίλησαν για τα σχολικά τους αλλά και τα δύσκολα παιδικά τους χρόνια, τις εμπειρίες τους, τις σκανταλιές και τις αναμνήσεις τους που αναθέρμαναν οι φωτογραφίες του αρχείου μας που κοσμούν κεντρικό τοίχο του ισόγειου διαδρόμου του σχολείου.
Γεννημένοι από το 1925 και μετά, ανακάλεσαν ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες αναμνήσεις από τα μαθητικά τους χρόνια, θυμήθηκαν δασκάλους τους και βέβαια μίλησαν για το αναγνωστικό που είχαν αλλά και για τα ξύλα που κουβαλούσαν από το σπίτι για να κάψουν στην ξυλόσομπα του σχολείου.
Ο κύριος Μενέλαος και ο κύριος Γιώργος, οι γηραιότεροι, συμμαθητές και φίλοι, που κάθονταν μαζί στο θρανίο και ήταν αριστούχοι μαθητές, μίλησαν για το μεγάλο αριθμό παιδιών που είχε το σχολείο, αλλά και για το πρώτο κτίριο το οποίο στεγάστηκε.
Ο κύριος Κώστας θυμήθηκε τις τιμωρίες με τη βέργα από τη δασκάλα τους, ο κύριος Στάθης το Βιβλίο Ύλης, "Άπασα Ύλη" όπως λεγόταν, το οποίο είχε ο δάσκαλος και μέσα απ' αυτό έκανε την παράδοση του μαθήματος,, ο κύριος Σταύρος τις δυσκολίες των μαθητών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις του σχολείου και τις παρουσίες σ' αυτό λόγω των αναγκών της οικογένειας για εργατικά χέρια και τις αντίξοες συνθήκες μετακίνησης μέσα σε λάσπες και χιόνια.
Η κυρία Δέσποινα, μιλώντας για τα δύσκολα εκείνα χρόνια, θυμήθηκε πως λιγότερα κορίτσια συνέχιζαν τις σπουδές τους ακόμα και στο δημοτικό, αφού έμεναν στο σπίτι να βοηθούν στις δουλειές και παντρεύονταν πολύ μικρές.
Την αφήγηση ακολούθησαν ερωτήσεις και απορίες των μαθητών στις οποίες απάντησαν με χαρά!
Τέλος, έγραψαν πάνω σε λουλούδια που έφτιαξαν οι μαθητές, συμβουλές και μηνύματα, τα οποία υπέγραψαν.
Αποχαιρετίσαμε τους παλιούς μαθητές του σχολείου μας, ευχαριστώντας τους για την τιμή που μας έκαναν και τη χαρά που μας έδωσαν να έχουμε την ιστορία του σχολείου μας ζωντανά μπροστά μας!
Στη διάρκεια του 3ου Πολιτιστικού Φεστιβάλ "Του κάμπου τα καμώματα" τους ανεβάσαμε επί σκηνής και μαθητής της Β΄τάξης υποδυόμενος το δάσκαλό τους τους απένειμε αναμνηστικά ενθύμια.
Να είστε καλά!
